* – benne van der velde
Ons gekreun knaagt gestaag
van onder aan de stapel
waar we af wankelen
met stap voor stoot genieten.
Mijn kat springt van zijn tak
op zijn bank waar jij ligt.
Als blikken konden vrijen,
blies ik hem terug naar boven.
Onze lijntjes staan op breken
al neem ik je rustig aan.
Beter weten is laten vieren;
ik wil domweg blijven zweten
Geef een antwoord