beginnen – peter wj brouwer

Zelfs als de vogel in mijn hand valt
uit mijn oog ik de wolk pluk
die ik terug in de zomer pas

en de puzzel van een tijd
weer compleet maak

maak ik daarmee
zijn vlucht niet ongedaan

want ook een gedicht
heeft een geheugen
en binnen in de kamer
tussen twee regels

lees ik door
wat niet vergeten is
vogel die ik losliet

zal hij zich ooit weer vertonen
zich in de palm van mijn hand
zachtjes vlijen
hij zal dezelfde, maar anders zijn

buiten in de zomer is de hemel
leeg en opgeruimd schoon
daar is een ander al begonnen

ik zie hem verslinden
een landschap
zo groot als een oog

ik kijk en denk
als nieuwsgierigheid kon worden overgedaan
en onze geheugens ons nu maar
in de steek lieten, ja dan

zouden we voor altijd
een ander zijn,
we zouden van niets weten

en van elkaar de zoetste
droom opnieuw beginnen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK