barely breathing – laura mijnders

Ik adem nauwelijks nog,
kruip vluchtig voorbij
aan de momenten
waarin de liefde van familie
me nog dwingt te overleven

Wanneer ik spartelend
nog probeer
grijpt frustratie het laatste
restje adem
en ontsnapt
aan de handelingen
van de doktoren

Heel even geloof ik weer in
opgeven
en nauwelijks ademend
overleef ik
mijn herinneringen
en geef mijn kinderen
een nieuw begin

Laat een antwoord achter aan Jan Holtman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK