Vier dingen weet ik nog.

Dat je zo uit Zwitserland
opeens bij me in de zesde zat
en met alle meisjes achter me aan.

Maar me niet verried toen je me vond
in de struiken waar ik zat
bang gevonden te worden.

Dat ik één keer in je kamer was
maar een paar minuten want ik was
bang voor wat besloten lag
in de glimlach van je vader.

En dat ik je nog eens tegenkwam
me afvroeg
maar je niet vroeg
bang voor je geheugen.