afwaarts – b. vogels

de dag smelt
als een laatste kans
om ijs te breken

de diepvriezer ronkt
tot zonsondergang

ze waden zonder spreken
in het vaarwater van het huis
hun hart bonkt
aan de deur van teleurgang

de tijd glijdt
onder stoelen en banken
als een gletsjer zonder ruis

Laat een antwoord achter aan b. vogels Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK