Deze website maakt gebruik van cookies.
Cookies zijn op uw computer opgeslagen codes die deze site gebruikt om enkele instellingen te onthouden. Daarnaast worden statistieken over het gebruik van de site bijgehouden via
Wordpress en
Google. Deze gegevens worden niet met derden gedeeld. Eventuele Google-advertenties op deze site kennen een
eigen beleid.
Prachtig! Ik zou het opsturen naar Libelle of Margriet :).
Ik ben er stil van, zo mooi
het openen van het hart
een groter kitscheriger cliché kun je niet bedenken?
schrijf jij voor frans bauer?
Beste Chris Zuurbier,
Waarom doe je nu altijd zo naar tegen mensen.
En hoe onopvallend deze –Retourkutsche- alweer van je.
Dit gedicht bestaat uit het heilige getal van maar liefst 14 woorden;
en dan ben je nóg niet in staat om uit die v-e-e-r-t-i-e-n woorden
iets oorspronkelijks aan te halen.
Dit is wat er staat en niets anders:
en tussen alle
monden
opende zich
jouw hart
en zo ontstond
de eerste zee
hoezo ik naar?
zo reageer jij (in 1e instantie)
1/beter dan via deze link kan ik het zelf eigenlijk niet zeggen:
http://www.nederlof.net/?trein&pid=trein_baan_baan1
2/en dan toch een poging:
-ik zie dit soort inzendingen van deze dichter nu een jaar of 4 aan
3/het begint me te vervelen
4/het is steeds van-het-zelfde
5/en er zit ook iets lafs in vind ik (hoezo?)
6/ de ene keer het woordje Neger (waar in dit gedicht?)
nu een Beckenbauer
7/dan weer een Genotsstaafje (waar in dit gedicht?)
8/maar de dichter spreekt zich nooit helemaal uit (moet ALTIJD, volgens jou)
9/verpakte frustraties lijken het me (waar en hoe exact? frustratie is een psychisch ziektebeeld)
10/men-neme-een-bed-en-slaat-er-wat-spijkers-in-poëzie
Deze reactie heeft alle elementen in zich van een verregaande afrekening. Er valt echter niks af te rekenen. Ik ben jou nooit te na gekomen. De frustratie ligt dus overduidelijk aan jouw kant.
Dag, dichter!
Nou, omdat je zo aardig bent van mij hier dan een pastiche voor jou.
Gedicht (Pastiche)
En tussen alle
konten
opende zich zijn
reet
en zo ontstond
Poppelaars
en zo ontstond
zijn stoppelaars
Een ontroerend
diepzinnig gedicht. Door de
eenvoudige vorm waarin het is opgeschreven poëzie die toegankelijk geworden is voor iedereen.
Zo behoort poëzie naar mijn mening te zijn ,”brood voor de man van de straat”, “en de yup in zijn jaguar”.
Het is voldoende je hart te openen.
Inderdaad; dat moet je maar kunnen, met zo weinig woorden, klasse.
Ik ben het (nog) niet zo gewend ( denk ik) dat er mensen zijn die zo positief op mijn gedichten reageren. Ik moet er dan ook een beetje van blozen. Eigenlijk.
Maar wel mijn hartelijke dank! daarvoor
& met groet,