3 – bregonius

ik zing tot je onder de wolken
over ongeduldige hoogten
bloeit aarzelend ons lichaam ;
ergens sterft een oude kennis
en regent het werelddelen
 
heel mijn hart is je onderdak
want daar is een naam gaan leven in de ochtend
en is oud water schraal geworden
in de avond
 
ik zing tot je boven de golven
laat mij nu gaan vanuit de aarde
en als juichende regen een zee veroveren
want mijn stem is je maker
en mijn lied je dienaar

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK