Resultaten voor de tag we

afwezig – pallas van huizen

elke dag wrijf ik op mijn handen werk hard en luister naar de stilte ik ben je aan het verliezen of ik ben je al kwijt ik zie dat je daar gelukkig bent wat moet ik dan verder nog? dat wat wij nog hadden of nodig hebben het is aan ... »»»

Aforisme

Schitterend zijn we het mooist.* Peter de Groot *Free Nelson Mandela!

de weddenschap – pallas van huizen

Betreft: Winstverbod en 50% belasting op alles wat men ontvangt en uitgeeft, voor iedereen. Geachte lezer, Naar aanleiding van het feit dat men in Nederland 5 tot 6 procent rente over de hypotheek op de woning betaalt en dat de hypotheekrente bij de belasting aftrekbaar is, schrijf ik u. ... »»»

behoudt de behagelijkheid. neemt geen waardigheid – pallas van huizen

Betreft: Verbod op het nemen van waardigheid. Uitkleden met de ogen. Steken onder water. Praten achter de rug. Vloeken, intimidatie. Vuil praten, vreemdgaan, schofferen. Haat zaaien. Een onbehagelijk gevoel. Dat, dat zou allemaal verboden moeten worden, maar dat kan nu nog niet, want we leven in een zogenaamd vrij land.

pauze 1965 – jacob van schaijk

bij het havenhoofd dreven woorden als spiegelbeeld van lome meeuwen voor mij en de vissen maar pakken kon ik ze niet met vier was ik blij geweest genoeg voor een mooie zomerdag of een ander leven ik bleef een vis op het droge je wees mij een tanker aan en ... »»»

signatuur – jacob van schaijk

je zwijgt het is beter zo en stil weet ook niet wat te zeggen nu staren we naar het plafond woorden zijn verraderlijk dat je me bedonderd hebt het kan me niet meer schelen en je leugens ook geen moer zou zelf niet graag te biecht gaan en wat onvergeeflijk ... »»»

nieuw testament – august tholen

Voor altijd volwassen zaten we beklemd tussen de boeken bijeen, dichtend de gaten van het verleden, balsemend de oude gezichten. En bij ieder lijk dat we uit het zwarte veen hesen riepen we: Ach wat is hij dood! En we probeerden niet te zien het wurgkoord losjes rond de hals ... »»»

pijnboomgrens – august tholen

Vandaag, vrienden, zingen we ons naar de vergetelheid. We reizen tot boven de pijnboomgrens en zetten ons neer onder het licht van een oeroude ster waar de wereld eindelijk weer tot rust komt en terugzinkt in haar natuurlijke, geheiligde staat van onverschilligheid. Waar al haar ontroeringen weer tot alledaags ongemak ... »»»

remplaçant – august tholen

Broer die ik liefde noem, hoe vaak kwamen we elkaar niet tegen in de zachte delen van de nacht, in het craquelé van oude verflagen en in pas gewassen winkelruiten? Altijd als vreemden, omdat op jou geen naam wachtte daarbuiten, enkel verlossende handen om je gruizelig lichaam van schede naar ... »»»

gewetensbezwaren – pallas van huizen

Het lot kent mij beter dan ikzelf, ze lijkt zo anders opeens zo gesloten het is nimmer mijn keuze geweest haar te verlaten maar dwingen mag ik ook niet er zullen meerderen volgen deze oorlog is niet zomaar voorbij als het zwaard dat ik echt niet wil dragen het geld ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...