Resultaten voor de tag bloed

aardbestuiver – iniduo

(met dank aan Pallas) slome jazz en dik bloed zoals een hemel diep kan zijn ik kijk er naar uit vooralsnog

in het deinen van de ochtendziel in wiegende schaduwen in slome jazz van dik bloed wil ik tralies van twijfel ontlopen, giftige kreeften, vale sluiers van onmoed een eiland zonder randen lijkt me wel wat schemerend in eindeloos blauw zoals alleen een hemel of zee diep kan zijn zoals stoffige ... »»»

een ei moet je goed laten schrikken – pallas van huizen

Als je achter de feiten aanloopt heb je het zelf niet in de hand en laat je het aan het lot over uiteindelijk verlies je dan op de langere termijn alsnog. Er is een grijs gebied waarbinnen veiligheid en kosten voor veiligheid elkaar in de weg zitten. Soms is het ... »»»

vreemd vertrouwen – pallas van huizen

geen flauwekul of boterkoeken ik, jij, het vrije leven het werd gezegd van binnen in een gedachte die alleen jij echt kent onvertogen zonder bloed aan het doekje stenen bewogen geheimen stonden roerloos stil het werd gezegd van binnen roestvast, loepzuiver toegegeven geen slaap, geen vriendschap als een dag zonder ... »»»

zwijgend gedicht – pallas van huizen

Deze nacht is een zwijgend gedicht, dat eerlijk spreekt, samen in gedachte als een traag lichaam dat vrijt, dat zweet in een levende geest in een droom die leeft alles lijkt wit maar waar wit is, waar wit is is rood als het bloed dat kruipt dat kleeft afhankelijk van ... »»»

eindelijk II – peter heuveling

Kwam er maar een eind aan nutteloos leven aan modern egoïsme en niets willen geven. Aan gestorven moeders en te jonge wezen. Aan vretende ziektes. Aan niets te genezen. Was het maar klaar met al dat doelloos gezeik, politiek beloften, waar ’t nut nooit van blijkt. Al die graaiende banken ... »»»

no-go-area – martin b

Een zooitje vlinders op de bodem van mijn buik. Kleine martelaars met een doorschijnend hart. Doop ik mezelf in hun bloed als een visser en soldaat. Besmeur ik oneindig het bootje gemaakt van stro.

vakantieliefde voor gevorderden – martin knaapen

Vermoeide bomen verschieten droog van kleur. Vroeg oud geworden bladeren strompelen, buitelen over het vergeelde veld vol spijkerharde distels. Onbarmhartig zuigt het felle licht de laatste restjes vocht uit de scheurende bodem. Vogels vluchten dieper in heggen en struiken en zelfs de hagedissen duiken dieper onder de hete stenen. De ... »»»

kroning – karlheinz myskin

Mijn botten zijn star En mijn voorhoofd Is gevoegd. Ik aanvaard mijn ambt Met bloed in mijn manen. Vertel mij niet van lijden Ik spijker mij een weg Naar de troon. Volg mij, lieflijk volk, Naar het houten schavot. De kroon die mij nooit paste Klemt mijn wenkbrauwen Scheel. Ik ... »»»

tot slot – pallas van huizen

Ze wilde alleen de winnende doelpunten zien, ze verloor bloed tijdens het speekselonderzoek, ze was klaar, haar geloof in de maan was op stille tenen verdwenen. Getrouwd met haar voordeursleutel verstikte ze. Ze at, ze dronk. Ze vergat, ze scheet en ze schreef. Een analyse van. Verlangen is een zwakte. ... »»»

Recente reacties

Robert Kruzdlo: Zou het gedicht willen herschrijven, toch...? Kruzdlorobert.com
Robert Kruzdlo Flow Teksten: Ja, nu ik het terug lees..., hier-en-daar valt er weer, alweer iets te schaven. kruzdlorobert.com
Manja Croiset: Beide en niet beiden. ...
Krishna: zegt:Ha, ja, het ligt natuurlijk voor de hand om het te lezen als een soort van ode aan mijn ...