signatuur – jacob van schaijk
je zwijgt het is beter zo en stil
weet ook niet wat te zeggen nu
staren we naar het plafond
woorden zijn verraderlijk
dat je me bedonderd hebt
het kan me niet meer schelen
en je leugens ook geen moer
zou zelf niet graag te biecht gaan
en wat onvergeeflijk leek
dat je jezelf verloochend hebt
blijkt in het vroege licht
de signatuur van ons verbond
Te moe om echt inhoudelijk te reageren.
Kort, met sommige regels zeer eens andere niet waarin ik me vind.
Ik ben hier vooral om te zeggen.
De Krakatau is opnieuw uitgebarsten. 😉
Dat de Krakatau weer uitgebarsten is, gelukkig maar. Weg met die zwijmelsites waar ik te gast ben geweest.