Yin kneedt een bal van sneeuw
spint in gekte, grandioos, ovuleert applaus
leeg is de vrijdag, van vuilnis beroofd

een hekwerk zonder compromis
denkkwartaal van een wonderlijk genie
reist af naar Parijs op het uur van de wolf

grim uit storing tolt in verzekerde bewaring
in tirade berispt moeder vader
wijzend op haar kind in wording

gooit Yin de sneeuwbal dwars
door het naakte glas