hazenpad – iniduo

er lag iets in de lijn der verwachting
op de weg die bestemmingen verbindt

ik zag eerst niet goed wat het was
het bleek zo te zijn, zoals ik altijd al dacht

mijn verbeelding trekt in cirkels rond de polen
door een onbeantwoorde weg gescheiden

van de plek die lichtjaren voortduurt
van het continent dat verlangen voortstuwt

met aarden handen moet ik mijn akker doorploegen,
glooiende velden ontgronden, onomwonden

om langs wederkerende wegen te ontkomen
te verdampen tot een onzichtbaar elders

in de verte, met samengeknepen wimpers,
lijkt of alles zo heeft moeten zijn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente bijdragen

Recente reacties

Cookies?
Cookies = OK