de dichteres, het been en het brood van de malgetraiteerde bakker – martin m aart de jong
… ze zegt dat ze de hele dag wel schrijft om om het even wat te verwerken in haar recepten van tekens en taal. Ze zwijnt en rijmt ze hakt en maalt stukken verleden in ongelijke delen wrijft ze in met authentiekheden; een bedorven Tante met kinkhoest, een gouvernante met keelzucht – wat pijpt die diep zeg – en verdwijnt, haar vingers eerst in een zompig moeras van orgasmes, ze kreunt dat alles in en met onder elkaar zoals dat in Vlaanderen gaat al eeuwen is incest het middel tegen vervreemding er staat een afgehaalde Chinees voor de deur, alleen zijn linkerbeen is over dat laat zichzelf in en stapt in het ledikant tot de brekende morgen dan gaat het voor dagelijks brood en schopt de bakker die als kind zoveel geslagen is dat zijn hoofd in zijn romp zit, een tastbaar feit ingezet als marketing het brood heeft medelij.
De bedoeling is helder. Vermoed ik.
Nee hoor ik bedoel er niets mee.
O.K.
Schrijf je bewust “malgetraiteerde” i.p.v. “gemaltraiteerde” of is dit een foutje? Bij het eerste kan ik me wel iets voorstellen.
..er lopen inmiddels drie rechtszaken met betrekking tot het been in kwestie. Daarnaast heeft ook de Nederlandse Taalunie inmiddels een proces aangespannen vanwege het woordgebruik waarmee het woord “been” wordt omgeven. Kortom, het is afwachten tot de oordelen zijn geveld. Ik onthou mij voorlopig van commentaar en vraag begrip hiervoor.